♫♫♫
تو توو دید من نیستی ، کجایی
چطور انقده نترس و شجاعی
چطور انقده بد شدی خدایی
تو توو فال من نیستی ، چرا نه
چرا محل نمیذاری به آدم
چرا گریه نمیکنی به یادم
دوست دارم دوباره اون پاهای خستت
کنارم راه بیانو
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی
منم بزنم با پیانو
…
یه وقتایی همه چیز
دلهره پنجره باز
هیچیم نی که اصلا بده فاز
فاش میشه ازت هر هفته یه راز
اینم که میبینی افتره ماست
هیچ نقطه ی روشنی نی
خودتو بکش همینی
من خودمو کشتم اینی
نرفتی چون مشتری نی
هیچ راه برگشتی نی
این زندگی رفتو برگشتنی نی
اینو بفهمو شل نباش
شاید اون یکی مثله من مشتی نی
ما وقت استفادش میریم
رفیق همه چیمونو واسش میدیم
این چیزارو تا تهش دیدیم
امثال تو رو صد بار بخشیدیم
اونایی ام که اضافی ان خودشون میرن
♫♫♫
تو توو اتاق من نیستی چرا نه
چطور انقد یهو میشی یه نامرد
چرا نمیرسه هیشکی به دادم
هزار تا نذر هزار تا اشک هزار شمع
نشد غافل ازت حتی یه بار شم
همیشه من همینقدر دوست داشتم
دوست دارم دوباره اون پاهای خستت
کنارم راه بیانو
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی
منم بزنم با پیانو
♫♫♫
دورهمیـه
تهی
پاشو پاشو
چرا نشستی
تاریک بود چراغ دستی
با خودت بیار تا روشن بشی
همه وایسادن
ما چرا نشستیم
دورهمیه
دورِ بقیه خط می‌کشیم قرمز دایره
فهرست کامله میریم جلو با جیگر
آهن‌م داریم میدونی که لازمه
واسه بدنت
واسه بعدنت
واسه بغلیت که آهن پرسته
فرقمون اینه آهنربا هم باشیم
میدونی واسه ما آهن نچسبه
شهر شده پُره دیوانه
شرم داره پُره بیماره
من اگه نخورده مستم
به دلیلِ نیمه ی پُره لیوانه
من مست و تو دیوانه
ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم
کم خور دو سه پیمانه
در شهر یکی کس را
هشیار نمی بینم
هر یک بتر از دیگر
شوریده و دیوانه
پیر منم جوان منم
تیر منم کمان منم
دولت جاودان منم
من نه منم
نه من منم
نه تو تویی
نه من منم
من دنبال هدف فقط
از خودمه که عقب ترم
نه هم ردم نه هم قدم
میپره عقل از سرم
میبینم فقط منم
دورهمی در کار نیست
خاطره بود ورق زدم
شعرام طبق طبق
شلیک میشن ترق ترق
تو باتلاق با من لجن
هه ارادت منمو قلم
تهی پُره کلمه بلده همرو بغل هم بچینه و
بخیه کنه و تهیه کنه و ذخیره کنه توی مغزش
طرفدار توی قلبش
ضربان روی نبضش
بدو بدو بدو بدو بدو بدو
میکوبه میخونه روی ضربش
همه دنبال قبلش
من دنبال بعدش
دکتر با یه ارتش
میمونه پای حرفش
مثه اونا نی لات مجازی
حرف بزنه و بپیچه بره و فکر نکنه به عاقبتش
این رجز خونیه نه گفت آواز
نمی شیم جلو کسی دولا راست
ولی
به احترامش چند ثانیه سکوت
منظورم مولاناست
من مست و تو دیوانه
ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم
کم خور دو سه پیمانه
در شهر یکی کس را
هشیار نمی بینم
هر یک بتر از دیگر
شوریده و دیوانه
دوره همیه
هر گوشه یکی مستی
دستی زده بر دستی
من مست و تو دیوانه
ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم
کم خور دو سه پیمانه
خوبی ؟
بگم دکتر بیاد ؟!
درباره این سایت